denique

denique
dēnĭquē, adv. [etym. dub.; perh. dēnĭ, locative of de, and que].
I.
Orig. denoting succession in time, and thereupon, and then, in the sequel.
A.
In gen. (rare—for syn. cf.:

tum, demum, tandem, postremo): omnes negabant... denique hercle jam pudebat,

Ter. Hec. 5, 3, 8:

risu omnes qui aderant emoriri. Denique Metuebant omnes jam me,

id. Eun. 3, 1, 42:

ille imperat reliquis civitatibus obsides. Denique ei rei constituit diem,

Caes. B. G. 7, 64:

ferme ut quisque rem accurat suam, sic ei procedunt post principia denique,

Plaut. Pers. 4, 1, 4.—In the interrogatory formula:

quid denique agitis?

and what did you do then? Plaut. Bac. 2, 3, 60: id. Truc. 2, 4, 47.—More freq.,
B.
Pregn., ending a period, at last, at length; lastly, finally:

boat caelum fremitu virum... Denique, ut voluimus, nostra superat manus,

Plaut. Am. 1, 1, 80; cf. id. ib. 1, 2, 12; Ter. And. 1, 1, 120:

nisi quia lubet experiri, quo evasuru 'st denique,

Plaut. Trin. 4, 2, 93; cf. Ter. Heaut. 3, 3, 8; id. Phorm. 1, 2, 71:

Nil nostri miserere? mori me denique coges,

Verg. E. 2, 7:

quid jam misero mihi denique restat?

id. A. 2, 70; 2, 295 al.—
b.
Strengthened by ad extremum, ad postremum, or tandem:

boni nescio quomodo tardiores sunt, et principiis rerum neglectis ad extremum ipsa denique necessitate excitantur,

Cic. Sest. 47:

victus denique ad postremum est,

Just. 12, 16 fin.; 37, 1 fin.: et tandem denique devorato pudore ad Milonem aio, Ap. M. 2, p. 121.—
c.
Sometimes of that which happens after a long delay = tandem:

quae (sc. urbana) ego diu ignorans, ex tuis jucundissimis litteris a. d. V. Cal. Jan. denique cognovi,

Cic. Att. 5, 20, 8:

aliquam mihi partem hodie operae des denique, jam tandem ades ilico,

Plaut. Mil. 4, 2, 40.—
d.
With the particles tum, nunc, or an abl. of time (nearly = demum), just. precisely:

tum denique homines nostra intellegimus bona, cum, etc.,

Plaut. Capt. 1, 2, 39:

qui convenit polliceri operam suam reip. tum denique, si necessitate cogentur? etc.,

Cic. Rep. 1, 6;

so tum denique,

id. Quint. 13, 43; id. Tusc. 3, 31, 75; id. de Sen. 23, 82; id. Fin. 1, 19, 64 et saep.;

and separated,

id. Lael. 22, 84; id. Caecin. 34 fin.:

tantum accessit, ut mihi nunc denique amare videar, antea dilexisse,

id. Fam. 9, 14, 5; cf. id. Quint. 13:

ne is, de cujus officio nemo umquam dubitavit, sexagesimo denique anno dedecore notetur,

id. ib. 31, 99; cf. Caes. B. G. 1, 22, 4; id. B. C. 1, 5, 2; Sall. J. 105, 3.—
(β).
Like demum with pronouns, to give emphasis:

si qua metu dempto casta est, ea denique casta est,

Ov. Am. 3, 4, 3:

is enim denique honos mihi videri solet, qui, etc.,

Cic. Fam. 10, 10; cf.:

eo denique,

Cic. Quint. 11, 38.—
(γ).
With vix (like vix demum):

posita vix denique mensa,

Ov. Her. 16, 215.—
II.
Transf., in enumerations.
A.
Like dein (deinde) followed by postremo, or ad postremum (rare):

denique sequitur... postremo si est, etc.,

Varr. L. L. 7, 19, 113:

omnes urbes, agri, regna denique, postremo etiam vectigalia vestra venierint,

Cic. Agr. 2, 23 fin.; id. Cat. 2, 11, 25; id. N. D. 3, 9, 23; cf. id. Fam. 2, 15, 4:

primum illis cum Lucanis bellum fuit.. Denique Alexander rex Epiri.. cum omnibus copiis ab his deletus est.. ad postremum Agathocles, etc.,

Just. 23, 1, 15. —
B.
Pregn., to introduce the last of a series, finally, lastly, in fine (the usual meaning of the word; cf.:

postremo, novissime, ad extremum): consilium ceperunt... ut nomen hujus de parricidio deferrent, ut ad eam rem aliquem accusatorem veterem compararent... denique ut, etc.,

Cic. Rosc. Am. 10, 28; cf. id. Rep. 1, 43; Ov. Tr. 2, 231: cur etiam secundo proelio aliquos ex suis amitteret? cur vulnerari pateretur optime de se meritos milites? [p. 546] cur denique fortunam periclitaretur? Caes. B. C. 1, 72, 2:

aut denique,

Cic. Arch, 6, 12:

qui denique,

id. Rep. 1, 17:

tum denique,

Verg. G. 2, 369 et saep.:

cum de moribus, de virtutibus, denique de republica disputet (Socrates),

Cic. Rep. 1, 10:

mathematici, poetae, musici, medici denique, etc.,

id. Fin. 5, 3, 7:

denique etiam,

id. Fl. 4, 9:

primum omnium me ipsum vigilare, etc.: deinde magnos animos esse in bonis viris..: deos denique immortales. auxilium esse laturos,

id. Cat. 2, 9.—
2.
Freq. in ascending to a climax, or to a higher or more general expression, in a word, in fine, in short, briefly, even, in fact, indeed:

quis hunc hominem rite dixerit, qui sibi cum suis civibus, qui denique cum omni hominum genere nullam esse juris communionem velit?

Cic. Rep. 2, 26:

nemo bonus, nemo denique civis est, qui, etc.,

id. Pis. 20, 45; id. Verr. 2, 2, 69; Liv. 4, 56; Tac. A. 2, 10 al.:

pernegabo atque obdurabo, perjurabo denique,

Plaut. As. 2, 2, 56; cf. Ter. Ad. 3, 4, 51; id. Hec. 4, 4, 95; Cic. Quint. 16, 51; id. Verr. 2, 2, 23 al.:

numquam tam mane egredior, neque tam vesperi domum revortor, quin te in fundo conspicer fodere, aut arare, aut aliquid facere denique, Heaut. 1, 1, 15: quod malum majus, seu tantum denique?

Cic. Att. 10, 8, 4; Caes. B. G. 2, 33, 2:

ne nummi pereant, aut pyga aut denique fama,

Hor. S. 1, 2, 133:

haec denique ejus fuit postrema oratio,

Ter. Ph. 4, 3, 44; so Cic. de Or. 2, 78, 317; id. Verr. 1, 27, 70; Nep. Pelop. 4, 3; Vell. 2, 113; Tac. A. 1, 26; Ov. M. 2, 95 al. —Hence, freq. emphatic with ipse:

arma, tela, locos, tempora, denique naturam ipsam industria vicerat,

Sall. J. 76:

hoc denique ipso die,

Cic. Mil. 36, 100.—With omnia, prius flamma, prius denique omnia, quam, etc., id. Phil. 13, 21, 49; Quint. 10, 1, 119; Plin. Ep. 7, 9, 13; cf.:

quidquid denique,

Cels. 2, 28, 1.—
3.
In post-Aug. prose (esp. in the jurists), to denote an inference, in consequence, therefore, accordingly:

hujus victoriae callide dissimulata laetitia est: denique non solita sacra Philippus illa die fecit, etc.,

Just. 9, 4, 1:

pulcherrima Campaniae plaga est: nihil mollius caelo: denique bis floribus vernat,

Flor. 1, 16, 3; Dig. 1, 7, 13; 10, 4, 3, § 15 et saep. So in citing a decision for a position assumed:

denique Scaevola ait, etc.,

Dig. 7, 3, 4; 4, 4, 3; 7, 8, 14:

exstat quidem exemplum ejus, qui gessit (sc. magistratum) caecus: Appius denique Claudius caecus consiliis publicis intererat,

ib. 3, 1, 1, § 5 and 6; 48, 5, 8.—In class. usage denique includes the connective -que;

once in Plaut. and often in late Lat. a copul. conj. precedes it: atque hoc denique,

Plaut. Merc. 2, 1, 18:

aurum, argentum, et denique aliae res,

Gai. Inst. 2, 13; Dig. 1, 8, 1. See Hand Turs. II. p. 260-278.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • DeNique Ford — Ford talks with Isaiah Trufant during a game vs. University of Montana. No.  3      Free Agent Corner / Strong Safety …   Wikipedia

  • Denique non omnes eadem mirantur amantque. — См. На вкус и на цвет мастера нет …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Denique Par pari referto. — См. Око за око, зуб за зуб …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Est modus in rebus, sunt certi denique fines — Est modus in rebus, sunt certi denique fines, lat. Spruch: »Es ist ein Maß in den Dingen, es gibt mit einem Wort bestimmte Grenzen« (aus Horaz Satiren I, 1,106 entnommen) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Est modus in rebus sunt certi denique fines — (лат.) всему есть (должна быть) мера (цитата из сатир Горация, кн. I, 1, 106) …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Est modus in rebus, sunt certi denique fines — (лат.) всему есть (должна быть) мера (цитата из сатир Горация, кн. I, 1, 106) …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Turn denique homines nostra intelligimus bona… — См. Что имеем, не храним; потерявши, плачем …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire  A   B … …   Wikipédia en Français

  • MARIA — I. MARIA Angliae Regina. Filia Henrici VIII. ex Catharina Arragonia, Eduardo VI. non sine veneni suspicione exstincto, successit A. C. 1553. Iohannâ Suffolciâ, quam Rex heredem scripserat, cum marito et socero Dudlaeo, aliisque, capite plexâ. Mox …   Hofmann J. Lexicon universale

  • OPHIR — signisicat cinerem, seu incinerationem, aut rectius cineream, pulverulentam terram, Ebraice Gap desc: Hebrew Estque nomen regioni et terrae sic dictae ab Ophir filio iectanis, nepote Eberi ex Gen. c. 10. v. 29. utpote qui cum fratre suo Havilah… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GALLIA — maxima Europae pars, quicquid enim terrarum a Rheno per Oceanum, Pyrenaeos montes, mare Mediterraneum, et Appenninum montem, usque ad Anconam clauditur, communi appellatione Gallia Latinis appellatur. A candore populi sic dicta, Γάλα enim Graecis …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”